Постигнувањето на родова еднаквост и зајакнувањето на жените не само што е вистинската работа, туку е критична состојка во борбата против екстремната сиромаштија, гладот и неухранетоста.

Давањето на жените исти можности како и мажите би можело да го зголеми земјоделското производство за 2,5 до 4 отсто во најсиромашните региони, а бројот на неухранети луѓе би можел да се намали за 12 до 17 отсто.

Сепак, тие се соочуваат со значителна дискриминација кога станува збор за сопственоста на земјиште и добиток, еднакви плати, учество на субјектите кои одлучуваат и пристап до ресурси, кредити и пазар.

Покрај оваа позадина, војната во Украина имаше разорно влијание не само врз Украинките, туку и врз жените и девојките ширум светот, особено врз жените од руралните средини.

Според последниот извештај на UN Women, сегашното нарушување на пазарите на храна и енергија само ги интензивираше родовите разлики, предизвикувајќи стапки на несигурност во храната, неухранетост и енергетска сиромаштија.

Понатамошната криза на трошоците за живот остро ги загрози егзистенцијата, здравјето и благосостојбата на жените. Тоа беше поттикнато од воените прекини на снабдувањето со нафта и гас и основните прехранбени производи, заедно со вртоглавото зголемување на цените на храната, горивото и ѓубривата.

Алармантно зголемување на родовото насилство, трансакцискиот секс за храна и преживување, детските бракови (со девојчиња принудени да го напуштат училиштето), како и неплатената грижа на жените и девојчињата и обемот на работа во домаќинството дополнително го загрозуваат физичкото и менталното здравје на жените и девојчињата.

Овој Меѓународен ден, под темата „Жените од руралните средини се соочуваат со глобалната криза на трошоците за живот“, не поттикнува кон тоа, да ја препознаеме работата на овие хероини во системите за храна во светот и да бараме рурални области со еднакви можности за сите.

Клучната улога што ја играат жените и девојките во обезбедувањето одржливост на руралните домаќинства и заедници, подобрување на животната средина во руралните средини и целокупната благосостојба, се повеќе се препознава. Жените претставуваат значителен дел од работната сила во земјоделството, вклучувајќи ја и неформалната работа, и го извршуваат најголемиот дел од неплатената грижа и домашната работа во семејствата и домаќинствата во руралните области. Тие даваат значителен придонес во земјоделското производство, безбедноста на храната и исхраната, управувањето со земјиштето и природните ресурси и градењето на отпорност на климата.

И покрај тоа, жените и девојките во руралните области страдаат несразмерно од повеќедимензионална сиромаштија. Додека екстремната сиромаштија се намали на глобално ниво, 1 милијарда луѓе во светот, кои продолжуваат да живеат во неприфатливи услови на сиромаштија, се силно концентрирани во руралните области. Стапките на сиромаштија во руралните области во повеќето региони се повисоки од оние во урбаните средини. Сепак, малото

земјоделство произведува скоро 80% од храната во Азија и субсахарска Африка и поддржува егзистенција на околу 2,5 милијарди луѓе. Жените фармери може да бидат продуктивни и претприемнички, како и нивните машки колеги, но се помалку способни да пристапат до земјиште, кредити, земјоделски инпути, пазари и синџири за земјоделска храна со висока вредност и да добијат пониски цени за нивните култури.

Структурните бариери и дискриминаторските општествени норми продолжуваат да ја ограничуваат моќта на одлучување и политичкото учество на жените во руралните домаќинства и заедници. Жените и девојчињата во руралните области немаат еднаков пристап до продуктивни ресурси и средства, јавни услуги, како што се образованието и здравствената заштита, и инфраструктурата, вклучувајќи вода и санитација, додека голем дел од нивниот труд останува невидлив и неплатен, дури и кога нивниот обем на работа станува сè потешка поради миграцијата на мажите. На глобално ниво, со неколку исклучоци, секој показател за пол и развој за кој се достапни податоци открива дека руралните жени поминуваат полошо од руралните мажи и урбани жени и дека тие несразмерно доживуваат сиромаштија, исклученост и ефектите од климатските промени.

Ситуацијата во Македонија не е поразлична од погоре прикажаната. Но, мора да работиме директно на терен и да придонесеме за подобри услови за живот и развој на жените и девојките од руралните средини. Да работиме на нивниот раст и развој и да им дадеме до знаење дека тие се вреден дел од општеството и треба да бидат вклучени во секој сегмент од општественото живеење.

Организација на жените на Општина Свети Николе работи директно со овие жени и е посветена на зајакнување на жените и девојките од руралните средини, градење на нивните капацитети и нивна поголема интеграција во општеството.

Честит ден на руралната жена!